ඡායාරූ ගමන්මග

 ඡායාරූ ගමන්මග

 අද අප භාවිතා කරන අධි තාක්ෂණික කැමරාව සිය හැකියාවන් අත්පත් කර ගැනීමට එය ඉතා දිගු ‌‌ෙඑතිහාසික කඩයිම් රාශියක් පසුකර පැමිණ ඇතග ඡායාරූපකරණයේ නියුතු මෙන්ම නියැලීමට බලාපොරොත්තුවන ඔබ ඡායාරූප කරණයේ ඉතිහාසය පිළිබද යම් අවබෝධයක් ලබා සිටීම ඉතාමත් අත්‍යවශ්‍ය කාරණයකි.

 ඡායාරූප ශිල්පය බිහිවීම සඳහා සෘජුව හා වක්‍රව හේතුපාදක වූ විද්‍යාත්මක සොයාගැනීම් හා දාර්ශනික මතවාද පිළිබඳ ඉතිහාසය වසර දහස් ගණනක් ඈතට දිවයන්නකිග මෙහි දී ආලෝකය හා එහි හැසිරීම් පිළිබඳ කර ඇති නිරීක්‍ෂණ හා දක්වා ඇති මත මෙහි මූළිකත්වය ගනීග එයින් දැනට ඇති වඩාත් පැරණි දාර්ශනික අදහස් ප්‍රකාශනය ලෙස සැලකෙන්නේ ක්‍රිග පූග 4 වන සියවසේ ජීවත්වූ ග්‍රීක දාර්ශනික ඇරිස්ටෝටල් විසින් නිරීක්‍ෂණය කරන ලද්දකි

මෙහි දී ඔහු විසින් කාමරයක එක් පසෙක බිත්තියේ ඇති සිදුරක් තුළින් ගමන් කරන ආලෝකය මගින් හිරුගේ ඡායාවක් අනෙක් පස බිත්තියේ සටහන් කරන බව දක්නා ලද අතරල එය තවදුරටත් විග්රහහ කර බැලීමේ දී එම සිදුරේ ප්ර මාණය අනුව සෑදෙන ඡායාවේ තියුණු බව වෙනස් වන බව ද සඳහන් කර ඇත.

එමෙන් ම ආලෝකයේ හැසිරීම පිළබඳ ප්‍රථම වරට විද්‍යාත්මක පැහැදිලි කිරීමක් සිදු කර ඇත්තේ චීන ජාතික මො-ට්සු නම් පඬිවරයා වන අතරල ක්‍රයගවග 950 දී පමණ අරාබි ජාතික අල් හසන් පඬිවරයා ද මේ පිළිබඳ අදහස් දක්වා ඇතග ඔහු විසින් ආලෝකයේ පරාවර්තනය හා වර්තනය පිළිබඳව හා මිනිස් ඇසේ ක්‍රයාකාරීත්වඅය පිළිබඳව පැහැදිලි කරන ලදීග අල් හසන් පඬිවරයා තමාගේ ධචඑසජි නම් පොතේ ආලෝකය මෙන් ම මිනිස් ඇස මගින් රූප තැනීම ආදිය පිළිබඳව ඉතා දීර්ඝ විස්තර විවිධ චිත්‍ර සටහන් ද උපයෝගී කරගනිමින් දක්වා ඇත.

මින් පසුව ක්‍රග වග 13 වන සියවසේ දී ඉංග්‍රිසි ජාතික භෞතික විද්‍යාඥ රොජර් බේකන් නම්වූ පූජකවරයා ද ආලෝකය මගින් තනන පිළිබිඹු ගැන පර්යේෂණ පවත්වා ඇති අතරල අඳුරු කුටියක් තුළ ඇතිවන ඡායාව කැඩපතක් මගින් උඩු යටිකුරු කිරීමටත් ඔහුට හැකි වී තිබේ.

ඉන් අනතුරුව 15 වන සියවසේ දී ඉතාලි ජාතික චිත්‍ර ශිල්පී ලියනාඩෝ ඩාවින්චි :ඛැදබ්රාද ෘ්ඩසබජස* ද ආලෝකයේ හැසිරීම පිළිබඳව මෙන් ම මිනිස් ඇසෙහි ක්‍ියාකාරීත්වය පිළිබඳවත්ල එය පදනම් කරගනිමින් කැමරා ඔබ්ස්කියුරාවේ ක්‍රයාකාරීත්වය පිළිබඳවත් ඔහුගේ ක්‍දාැං ්එක්බඑසජමිනම් වූ සටහන්වල දක්වා ඇතග එමෙන් ම අල්පෙනෙත්ති සිදුරු කැමරාවේ :ඡසබයදකැ ක්‍්පැර්* පළමු සැලැස්ම ද ඩාවින්චි විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද්දකි.

ඩාවින්චිගෙන් පසුව 16 වන ශත වර්ෂයේ මැද භාගයේ දී පමණ ගිරෝලමෝ කාදනෝ :ඨසරදක්පදක්‍්රා්බද* නමැත්තා පළමු වරට කැමරා ඔබ්ස්කියුරාවේ කුඩා සිදුර වෙනුවට ද්වි උත්තල කාචයක් සවි කරන ලද අතරල එමගින් ලබා දෙන ඡායාවේ තියුණු බව වැඩි විය.

ඉන් වසර කීපයකට පසුව 1569 දී විශ්ව විද්‍යාල මහාචාර්යවරයකු වන ඩැනියෙල් බාර්බරෝ  කැමරා කාචය හා කාච විවරය පිළිබඳව ඉතා වැදගත් පර්යේෂණ කීපයක් සිදුකරන ලද අතරල එහි දී කාච විවරයේ ප්‍රමාණය කුඩා කරන විට ඇතිවන ඡායාවේ ගුණාත්මකභාවය ඉහල නැංවෙන බව පෙන්වා දී ඇතග එමෙන් ම ඒ අනුව අරමුණුවල පර්යාලෝක බව වෙනස්වන ආකාරය ඔහුගේ ඛ් ඡර්එසජ් ෘැකක් ඡැරිචැඑඑසඩ් නම් පොතෙහි පැහැදිලි කර ඇත.

මින් අනතුරුව ඡායාරූප ශිල්පය කෙරෙහි වැදගත් විද්‍යාත්මක සොයා ගැනීමක් සිදු කරන ලද්දේ 18 වන සියවසේ දී ජර්මානු ජාතික රසායන විද්‍යාඥ ජොහාන් ෂුල්ස්  විසිනිග එනම් ආලෝකය මගින් රිදී ලවණ කළු පැහැ ගැන්වෙන බව ඔහු විසින් පර්යේෂණාත්මකව පෙන්වා දෙන ලදීග මින් පෙර පිළිගෙන තිබූ මතය වූයේ එය සිදුවන්නේ වාතය සමග ප්‍රතික්‍රියා කිරීමෙන් බවයි

ඉන් අනතුරුව ආලෝක සංවේදීතාව පිළිබිඹු තැනීම සඳහා යොදාගැනීම පිළිබඳ පර්යේෂණ කළ අයෙකු ලෙස බ්‍රිතාන්‍ය මැටි භාණ්ඩ නිපැයීමේ පරම්පරාවකින් පැවත එන තෝමස් වෙජ්වුඩ් හැඳින්විය හැකි යග මැටි භාණ්ඩ මත විවිධ මෝස්තර සටහන් කිරීම සඳහා ඔහුගේ පියා වූ ජොෂියා  කැමරා ඔබ්ස්කියුරාව යොදාගෙන තිබූ අතරල 1800 දී පමණ තෝමස් රිදී ලවණ ගැල්වූ කඩදාසි යොදාගෙන එවැනි රටා සටහන් කිරීමේ පර්යේෂණවල නිරත වී ඇතග ඔහුගේ මිතුරෙකු වූ රසායන විද්‍යාඥ හම්ප්රි ඩේවි  රිදී නයිට්රේට්වලට වඩා රිදී ක්ලෝරයිඩ් ආලෝකය කෙරෙහි වඩා සංවේදී බව පැවසීමෙන් පසු ඒවා යොදාගෙන ද පර්යේෂණ පවත්වා ඇතග ඔහු විසින් දුර්වල ප්රෙතිබිම්බ සටහන් කරගෙන ඇතත් ඒවා ස්ථාවර කිරීමේ ක්රතමවේදයක් නොතිබූ බැවින් ස්ථිර පිළිබිඹු සටහන් කරගැනීමට නොහැකි වී ඇතග එනම් එම පිළිබිඹු ආලෝකයට නිරාවරණය වීමෙන් පසු සම්පූර්ණයෙන් දැවී කළු වී ඇතග 1805 දී තෝමස් වෙජ්වුඩ් මිය යෑමෙන් පසු ඔහුගේ පර්යේෂණ පිළිබඳව හම්ප්රිහ ඩේවිබ්රිූතාන්යෙ රාජකීය විද්‍යා ආයතනයට වාර්තා කිරීමෙන් පසු එහි ශාස්ත්‍රීණය වාර ප්‍රකාශනයෙහි ඒ පිළිබඳ ලිපියක් පල වී ඇත.

මෙම කාල වකවානුවේ ම ප්‍රංශ ජාතික ජෝසෆ් නිසිෆෝර්  ද තමන් විසින් සකසා ගත් ආලෝක සංවේදී බිටුමන් ඔෆ් ජුඩියා නම් රසායන ද්‍රව්‍යා යොදාගනිමින් පිළිබිඹුවක් සටහන් කරගැනීමේ පර්යේෂණවල නිරත වී ඇත.

1823 දී පමණ බිටුමන් තැවරූ වීදුරු තහඩුවක් මත අශ්ව රුවක් සහිත කැටයම් සිතුවමක් තැබූ ඔහු එය පැය කිහිපයක් ඉර එළියට නිරාවරණය වීමට තබා පසුව එය ලැවෙන්ඩර් තෙල් යොදාගෙන සෝදා හරින ලදීග එහි දී ස්ථාවර පිළිබිඹුවක් සටහන් කරගැනීමට ඔහු සමත් වියග මෙම පර්යේෂණ දිගින් දිගට ම සිදු කළ ඔහු පසුව කැමරා ඔබ්ස්කියුරා සමග ද බිටුමන් තැවරූ සින්ක් සහ පිව්ටර් තහඩු යොදාගෙන පර්යේෂණ සිදු කර ඇත.

එවැනි පර්යේෂණයක ප්‍රතිඵලයක් ලෙස 1826 දී පැය 8 ක අනාවරණ කාලයකින් අනතුරු ව තම කාමරයෙන් එපිට දර්ශනයක් සහිත ලොව පළමු සේයාරුව නිර්මාණය කිරීමට ඔහු සමත් වියග ඔහුගේ මෙම ක්‍රයාවලිය හිරු එළියෙන් පිළිබිඹු තැනීම යන අර්ථය දෙන හීලියෝග් ලෙස නම්කර තිබුණි.

නීප්ස්ගේ සමකාලීන ප්‍රංශ ජාතික පර්යේෂකයෙකු වූ ලුවී ජාක් මැන්ඩේ ඩැගියුරේ ද ආලෝකය යොදාගනිමින් රූප ග්රෂහණය කිරීමේ පර්යේෂණවල නිරත වූවෙකිග ඔහුට මුල දී ආලෝකය මගින් රූපයක් සටහන් කරගත හැකි වුවත් එය යම් කාලයක් තුළ මැකී යෑම නවත්වාලිය නොහැකි වූ අතරල පසුව නීප්ස් සමග එක්ව තවදුරටත් පර්යේෂණවල නිරත වීමට ඔහු කටයුතු කළේ යග ඒ අනුව නීප්ස්ගේ අභාවයෙන් පසු ඔහුගේ පුත්‍රගයා සමග එකතුව එම ක්රනමය වැඩිදියුණු කරමින් අනාවරණ කාලය සැලකිය යුතු ප්‍රමාණයකින් අඩු කරගැනීමටත්ල ලැබෙන පිළිබිඹුව ස්ථාවර කරගැනීමටත් ඩැගියුරේ සමත් විය.

එම විද්‍යාත්මක පිරිසැකසුම් කිරීමේ ක්‍රමවේදය තමාගේ නමින් නම් කළ අතර එයිඩැගියුරෝ ක්‍රමය’ :ෘ්ටමැරරුදඑහචැ* ලෙස හඳුන්වන ලදීග මෙම ක්‍රමය මගින් අනාවරණ කාලය විනාඩි 4 ක් දක්වා අඩුකර ගැනුණු අතරල පසුව එය විනාඩි 1 ක් දක්වා අඩුකර ගැනීමට හැකි විය.

ඩැගියුරෝ ක්‍රමයේ දී රිදී ආලේපිත තඹ තහඩුවක් මත පිළිබිඹු සටහන් කරගනු ලබයිග එහි දී ඔහු මුලින් රිදී ඔප දමා අයඩින් ආලේප කර ආලෝකයට සංවේදී මතුපිටක් නිර්මාණය කළේ යග ඉන්පසු එම තහඩුව කැමරාවකට දමා මිනිත්තු කිහිපයක් අනාවරණය කරනු ලබන අතරල පසුව රූපය ආලෝකයෙන් පින්තාරු කිරීමෙන් පසුවල රිදී ක්ලෝරයිඩ් ද්‍රාවණයකින් තහඩුව සෝදාහරිනු ලබයිග මෙම ක්‍රියාවලිය මගින් ආලෝකයට නිරාවරණය වුවත් වෙනස් නොවනල කල්පවත්නා රූපයක් නිර්මාණය කළ අතර එය ඡායාරූපකරණයේ නව මංපෙත් විවර කරන ලදී.

මිනිස් රුවක් සහිත ලොව පළමු ඡායාරූපය නිර්මාණය කිරීමේ ගෞරවය හිමිවන්නේ ද ඩැගියුරේ හට වේග 1838 දී ප්‍රංශයේල පැරිස් නගරයේල බුලවාර්ඩ් වීදියේ ගන්නා ලද ඡායාරූපයක තම පාවහන් ඔපදැමීම සඳහා නොසෙල්වී ටික වේලාවක් රැඳී සිටින පුද්ගලයෙකු සටහන් වී අති අතරල මිනිසුන් හා අශ්ව රථ මෙන් ම වෙනත් චලනය වන අරමුණු මෙහි සටහන්ව නැත්තේ අනාවරණ කාලය විනාඩියක් පමණ වූ නිසාවෙනි. 

1839 ජනවාරි මස ප්‍රංශ විද්‍යා ඇකඩමියට ඉදිරිපත් කිරීමෙන් අනතුරුවල 1839 අගෝස්තු 19 දින ඡායාරූප නිර්මාණය කිරීම පිළිබඳ පිළිගත් විද්‍යාත්මක ක්‍රමවේදයක් ලෙස මෙමිඩැගියුරෝ ක්‍රමය’ ප්‍රසිද්ධියට පත් කරන ලදීග එම පැසුරුම් ක්‍රියාවලිය පැහැදිලි කරමින් භාෂා 6 කින් ග්‍රන්ථයක් ද එළිදක්වා ඇති අතරල එම ක්‍රමය ලොව පුරා ඉතා සීඝ්‍රයෙන් ජනප්‍රිය වී ඇත. මේ අනුව පුද්ගල ආලේඛ්‍ය ඡායාරූපගත කිරීම වඩාත් ජනප්‍රිය වී ඇති අතරල විනාඩියක කාලයක් නොසෙල්වී සිටිය හැකි ආකාරයෙන් හිස හා ශරීරය රැඳවිය හැකි ආසන පවා නිපදවා තිබිණිග 1850 වන විට නිව්යෝර්ක් නගරයේ පමණක් ඩැගියුරෝ ක්‍රමය භාවිත කරන චිත්‍රාගාර 70 කට අධික ප්‍රමාණයක් ක්‍රියාත්මක වී ඇත.

1835 දී ටැල්බට් නව අත්හදාබැලීම් සිදුකරමින් රිදී ලවණ ද්‍රාවණයක් යොදාගෙන කඩදාසි ආලෝකයට සංවේදී කර එම කඩදාසි ආලෝකය මගින් අනාවරණය කළේ යග එහි දී පසුබිම කළු බවට පත් වූ අතරල අරමුණු අළු පැහැයේ ප්‍රභේදවලින් දක්නට ලැබුණිග මෙය සෘණ රූපයක් වූ අතරල එම කඩදාසි සෘණඵලක යොදාගෙන ස්පර්ෂ මුද්‍රණ ක්‍රමය මගින් ආලෝකය සහ සෙවනැලි නැවතත් නොපිට හරවා සවිස්තරාත්මක ධන මුද්‍රණයක් නිර්මාණය කළේ යග මෙම පිළිබිඹු සෝඩියම් ක්ලෝරයිඩ් හෙවත් මේස ලුණු මගින් ස්ථාවරණය කළ හැකි බව සොයාගත් ටැල්බට් 1841 වන විට කඩදාසි සෘණඵලක ක්‍රියාවලිය නිවැරදිව ක්‍රමවත්ව සිදු කළ අතරල එයිලස්සන රූපය’ සඳහා ග්‍රීක භාෂාවෙන් පැවසෙනිකැලෝටයිප්’ :ක්‍්කදඑහචැ* ලෙස නම් කළේ යග 1844 වන විට තමාගේ චිත්‍රාගාරයක් ආරම්භ කළ ටැල්බට්ල ඔහුගේ ඡායාරූප නිර්මාණය කිරීමේ ක්‍රියාවලිය පැහැදිලි කරමින් ඡැබජසක දf භ්එමරු නමින් ග්‍රන්ථයක් ද ප්‍රකාශයට පත්කර ඇතග පසුව ඔහු නූතන ඡායාරූප ශිල්පයේ පියා යන විරුදාවලියට ද හිමිකම් කියනු ලැබීය.

ඉංග්‍රීසි ජාතික මූර්ති ශිල්පියෙකු වූ ෆ්‍රෙඩ්රික් ස්කොට් ඡායාරූප ශිල්පයේ මීළඟ වැදගත් සොයාගැනීම සිදු කළ තැනැත්තා ලෙස හැඳින්වේග 1851 දී ආචර් තෙත් ඡායාරූප තහඩුව:උැඑ චක්එැ* නිර්මාණය කළ අතරල ඇලෙනසුළු කොලෝඩියන් ද්‍රාවණයක් භාවිත කරමින් ඔහු වීදුරු මතුපිට ආලෝක සංවේදී රිදී ලවණ ආලේප කළේ යග වීදුරු වීම නිසා මෙම තෙත් තහඩුව කඩදාසිවලට වඩා ස්ථාවර හා සවිස්තරාත්මක මෙන් ම ඉහළ ගුණාත්මක බවක් ඇති කළේ යග පැසුරුම් කිරීමෙන් පසු ලැබෙන වීදුරු සෘණඵලකය වියලාගත් පසු ඉතා ඝන තත්වයේ පැවතීම මගින් අවශ්‍ය මුද්‍රණ පිටපත් ලබාගැනීම වඩාත් පහසු විය.

ආලෝක සංවේදී ද්‍රව්‍ය වීදුරු තහඩු මත ආලේප කළ හැකි විමෙන් ඡායාරූපකරණය සැලකිය යුතු ලෙස දියුණු වියග කෙසේ වෙතත්ල රසායනික අඳුන වියළීමට පෙර තෙත් තහඩු ඉක්මනින් අනාවරණය කර විකාශනය කළ යුතු වියග මේ සඳහා අඳුරුකුටියක් අවශ්‍ය වූ අතරල විශේෂයෙන් ක්ෂේත්‍රය තුළ ඡායාරූප ගැනීමේ දී ජංගම අඳුරුකුටියක් රැගෙන යෑමේ අවශ්‍යතාවක් මතු වියග නමුත් ලැබුණු පිළිබිඹු වඩාත් පැහැදිලි තත්වයේ පැවතීම හේතුවෙන් මෙම ක්‍රමය ඡායාරූප ශිල්පීන් අතර බෙහෙවින් ජනප්‍රිය වියග ක්‍රිමියන් යුද්ධය හා ඇමරිකානු සිවිල් යුද්ධය වාර්තා කිරීම සඳහා මෙම තෙත් තහඩු භාවිත කර ඇති අතරල ජුලියා මාග්‍රට් කැමරන් වැනි නිර්මාණාත්මක ආලේඛ්‍ය ඡායාරූපකරණයේ නියැලී සිටි ශිල්පීන් හා ශිල්පීණීන් ද මෙම තෙත් තහඩු ක්‍රමය මගින් උසස් නිර්මාණ බිහිකර ඇත.

තෙත් තහඩු ක්‍රමයට විකල්පයක් ලෙස වියලි තහඩු ක්‍රමයක් හඳුන්වාදීමට ඉංග්‍රීසි ජාතික වෛද්‍යවරයෙකු වූ රිචඩ් ලීච් මැඩොක්ස්  1871 දී සමත් වියග ජෙලටින්වල දියකරගත් කැඩ්මියම් බ්‍රෝමයිඩ් සහ රිදී නයිට්රේට් වීදුරු මත ආලේප කිරීමෙන් සෘණඵලක දල එම මිශ්‍රණය ම ඝන කඩදාසි මත ආලේප කිරීමෙන් මුද්‍රණ ද ලබාගත හැකි වීම මෙම ක්‍රමයේ වාසියක් වියග මුල දී අනාවරණ කාලය මඳක් වැඩි වුවත්ල පසුව තත්පරයෙන් කොටසක් වැනි ඉතා සුළු කාලයක දී නිවැරදිව අනාවරණය කිරීමේ හැකියාවක් ලැබීමත් සමග මෙම ක්‍රමය ලොව පුරා සීඝ්‍රයෙන් පැතිරී ගියේ යග වීදුරු පටල තහඩු අවශ්‍ය ප්‍රමාණයක් ගබඩා කර තබාගැනීමට හැකි වීමත්ල පසුව වෙනත් ශිල්පීන් ලවා පැසුරුම් කිරීමේ හැකියාවත් මේ සඳහා බොහෝ සෙයින් බලපෑවේ යග එමෙන් ම ලොව පුරා මෙම වියලි තහඩු නිපදවීමේ කර්මාන්ත ශාලා ද බිහි වූ අතරල පසුව කොඩැක් කැමරා සහ පටල රෝල් නිර්මාණයේ යෙදුණු ජෝර්ජ් ඊස්ට්මන් ද මුලින් වියලි තහඩු නිපදවීමේ කර්මාන්තයේ නියැලී ඇතග මෙම ක්‍රමය ජනප්‍රිය වීමත් සමග විවිධ ප්‍රමාණයේ පටල තහඩු මෙන් ම කුඩා ප්‍රමාණයේ අතේ ගෙන යාහැකි කැමරා මාදිලි ද නිපදවීම ආරම්භ වී ඇත.